niższość — ż V, DCMs. niższośćści, blm «mniejsze znaczenie kogoś lub czegoś, czyjaś mniejsza wartość pod jakimś względem» Niższość umysłowa. Poczucie niższości. Dać komuś odczuć jego niższość. Uznać swoją niższość wobec kogoś, w jakiejś dziedzinie. ∆… … Słownik języka polskiego
korzyć się — ndk VIb, korzyć sięrzę się, korzyć sięrzysz się, korz się, korzyć sięrzył się «kłaniać się, chylić się w pokorze; okazywać swoją niższość, uległość wobec kogoś, okazywać pokorę» Korzyć się przed potęgą, przed władzą … Słownik języka polskiego
ukorzyć — dk VIb, ukorzyćrzę, ukorzyćrzysz, ukórz, ukorzyćrzył, ukorzyćrzony książk. «zmusić kogoś do pokory, do uległości; upokorzyć, poniżyć kogoś» Ukorzyć wroga. ukorzyć się «okazać pokorę, uległość wobec kogoś, czegoś; uznać swoją niższość, upokorzyć… … Słownik języka polskiego